Kerkplanting
Kerkplanting (ook wel: gemeentestichting of ecclesiogenese) is het stichten van nieuwe christelijke geloofsgemeenschappen, meestal met een missionaire doelstelling. Als zodanig speelt het een rol in christelijke zending.
Het begrip komt voor het eerst voor in de 2e eeuw, bij de kerkvader Ireneüs. Vanaf de 16e eeuw wordt de term plantatio ecclesiae gebruikt als aanduiding voor de uitbreiding van de kerk naar nieuwe gebiedsdelen, vooral in de gekoloniseerde gebieden in Zuid-Amerika. Het Latijnse begrip betekent letterlijk "planting van de kerk" (in het enkelvoud) en slaat dus vooral op het stichten van een grote "volkskerk" in gebieden waar deze nog niet aanwezig is. In de rooms-katholieke traditie is dit de gebruikelijke betekenis gebleven van kerkplanting.
In de protestantse traditie heeft de term vooral betrekking op het vermenigvuldigen van plaatselijke geloofsgemeenschappen ("gemeenten" of "congregaties"). Hier kan kerkplanting ook betrekking hebben op het vermenigvuldigen van geloofsgemeenschappen in gebieden waar de christelijke kerk al vertegenwoordigd is.
Wat is kerkplanting?
Kerkplanting is het vormen en laten ontstaan van nieuwe gemeenschappen, nieuwe kerken. Waar God en mensen samen nieuwe wegen beginnen in Nederland. Bureau Kerkwerk begeleidt en adviseert kerkplantingsprojecten.
Het gaat daarbij om zaken als
• Waarom plant je een kerk?
• Wat drijft je? wie ben je? Waar werk je?
• Wat past er voor nieuwe kerk in een stad, een achterstandswijk of op het platteland?
• Hoe zou je de organisatie inrichten en wat mag het kosten?
• Wat zijn de diverse stadia van een kerkplant en wat is je rol als kerkplanter of team?
• En hoe werk je samen met een moederkerk, andere kerken en/of een kerkverband?